Over 'Onklare taal'

'Onklare taal' is de verzamelnaam van diverse tekstprojecten van mijn hand. Dit is de poëzieafdeling daarvan. Hier kan je zowel de laatste nieuwe gedichten als ook een selectie van oudere gedichten vinden. De weg een beetje kwijt? Deze link brengt je terug naar de homepage van 'Onklare taal'.

Overigens kan je hier gratis mijn poëziebundels downloaden in PDF-formaat: 'Epicentrum' (2012), 'Synaeresis' (2012), 'Subductie' (2013), 'Enceladus' (2015), 'Volterra' (2017), 'De snelheid van de duisternis' (2019) en 'Indiscrete wiskunde' (2021). Behalve 'Synaeresis', dat één verhalend gedicht is in twee delen, bevatten de anderen telkens een 30-tal geredigeerde en zorgvuldig geselecteerde gedichten, met duiding en een nieuwe indeling. In 2020 verscheen mijn debuutroman 'Fragmentariërs'. In 2023 bracht ik de opvolger 'Constellatie' uit.

zondag 14 januari 2018

Succesvolle vrouwenhaat

Langzaam maar zeker nader ik de 35 - min of meer de helft van mijn leven. Dat maakt me niet bepaald vrolijk, maar het maakt ook niet enorm veel uit. Wat wel iets uitmaakt, is de ervaringen die ik in m'n leven heb opgestapeld. Vanaf mijn 21ste ben ik heel langzaam en gradueel beginnen groeien in het idee van feminisme. Dat mannen en vrouwen niet alleen wettelijk maar ook sociaal als gelijken zouden moeten beschouwd worden. Dat vrouwen geen bezit zijn van iemand en zich niet hoeven te plooien naar het tweesnijdende zwaard van sexy te moeten zijn en tegelijk geen seks te hoeven verlangen. En zo voort, en zo verder.

Monsters en leuke monsters
 
In seksuele ervaringen was ik een relatieve laatbloeier (niet in gedachten, maar dat is een ander verhaal). En de meisjes en vrouwen waar ik iets mee gehad heb hadden allemaal verhalen over shitty jongens en mannen. Jongens en mannen die hun grenzen niet kenden of ze wel kenden en overschreden, jongens en mannen die zich berechtigd voelden om hun partner klein te houden en te behandelen als stront, of 'gewoon' jongens en mannen die totaal geen interesse hadden in het verhaal van zo veel meisjes en vrouwen: van in de kindertijd als een object beschouwd worden, lastiggevallen worden door hitsigaards, instemmen met seks omdat er geen andere uitweg lijkt.

En in latere jaren stelde ik soms de vraag waarom mijn partners met dergelijke mannen bleven omgaan. Waarom, als ze casual seks zochten, ze er altijd de mannen uitpikten die misogyn en denigrerend deden. Dit gaat niet over onervaren 18-jarige meisjes die misschien van niet beter wisten, maar over volwassen vrouwen met genoeg ervaring. Een ex-partner van me zei: "Ik kon toch niet op voorhand weten dat het zo'n eikel zou blijken?" En dat begrijp ik. Mensen hoeven zich ook niet te verdedigen over met wie ze al dan niet hebben geslapen.

Eén van mijn favoriete journalisten is de Amerikaanse Erin Ryan. Die tweette vandaag nog dat ze haar verdenking evenredig stijgt naarmate een man uitpakt met hoe 'woke' hij is en die verdenking deel ik. Het is vrij gemakkelijk om een Harvey Weinstein te zien als het monster dat hij is: hij is een conventioneel onaantrekkelijke man, oud en zwaarlijvig, rijk en machtig, en stond sowieso al bekend als een bullebak. Het is moeilijker om te accepteren dat er nu ook verhalen naar boven komen over acteurs als James Franco en Anziz Ansari, mannen die het goed lijken te menen. Ik begrijp dat niet alle foute mannen zich aandienen met een bruutheid en een gortige grijns.

Maar wat ik dan soms denk, als oprechte bondgenoot van feministen, is dat als je neukt met een misogyne lul, je hen gewoon bevestigt in hun vooroordelen. Het is weliswaar juist dat je niet steeds op voorhand kan weten dat een gast er misogyne ideeën op na houdt, maar laten we elkaar ook geen Liesbeth noemen - meestal heb je dat al vrij snel door. Dit is geen "ach wee, waarom willen niet méér vrouwen met me seks hebben"-preek. Ik heb niet te klagen, dank je. Het is de koele observatie dat zelfs vrouwen die best feministisch zijn, die principes soms aan de kant schuiven voor een kerel die er goed uit ziet en vlot kan praten.

Seks met Hitler
 
Het is niet eens een verwijt, dit. Als man begrijp ik heel goed de sirenenzang van het patriarchaat. Ik weet hoe het mannen en vrouwen misvormt en zelfs de meest progressieve persoon kan verleiden. Mensen zijn doorgaans niet erg ideologisch consistent in woord en daad. Maar ergens kan je niet van twee walletjes blijven eten, denk ik dan. Er zijn genoeg potentiële partners die niet denken dat alle vrouwen stiekem hoeren zijn. Mannen die vrouwen als personen zien en niet als sekspoppen zijn er genoeg.

Als mannelijke bondgenoot is het vooral mijn taak is om andere mannen te helpen om inzichten te verwerven en hun gedrag aan te passen ten opzichte van vrouwen. Er zijn te veel mannelijke medestanders die zich verbergen achter de rokken van vrouwen, bijna geen mannelijke vrienden hebben en mooie praatjes leveren op feministische fora, maar liever thuis blijven of zich omringen met de reeds bekeerden in plaats van actief iets te doen. Maar zo zijn er net zo goed vrouwen die het feminisme ondersteunen in woord en daad, maar toch bezwijken voor één of andere lulhannes "want de seks is goed". Zou je seks hebben met Hitler of Eva Braun als die seks goed was?

Onderzoek zou uitgewezen hebben dat één van de spijtige gevolgen van deze turbulente tijden is dat vrouwen die vaker op zoek gaan naar seks, doorgaans progressiever en bevrijder zijn, terwijl de mannen die datzelfde zoeken, er doorgaans vaker misogyne denkbeelden op na houden. Met empathie en beseffen dat de situatie voor vrouwen in deze wereld moeilijker is dan voor mannen (grosso modo) komt blijkbaar een zekere aarzeling.

Sinds jaar en dag minachten macho's mannen met empathie - en met hen sommige vrouwen - en stellen ze hun mannelijkheid in vraag als ze blijkbaar geen zin hebben om seks te maken tot een potje turven op de bedpost of geen interesse hebben in rood barbecuevlees of motorolie. Maar, heren medestanders: initiatief nemen is ok. Je verlangens zijn ok. Je hoeft niet je geloofsbrieven voor te leggen dat je Simone de Beauvoir hebt gelezen en ergens aanwezig was op een mars voor gelijkheid. Je kan sexy zijn en seks willen en dierlijke lust voelen zonder daarom te transformeren tot snoevende mannetjesputter.

Iedereen fout
 
We maken allemaal fouten. Ik eet bijvoorbeeld nog steeds vlees (al is dat veel verminderd) hoewel ik heel goed weet wat voor helse industrie erachter zit. Dus ik ga zeker niet zeggen dat alle feministen en hun bondgenoten 24/7 ideologisch zuiver moeten zijn. Dat is bijna onmenselijk. Al wat ik opmerk is dat het vreemd is om te slapen met mannen die ideologische vertegenwoordigers zijn van het systeem dat je probeert te bestrijden. Ik heb het hier niet over de argeloze man die wat clichématig denkt, maar effectief over mannen met een diep misogyn wereldbeeld. Dergelijke mannen ga ik moeilijker kunnen overtuigen van de waarde van gendergelijkheid zolang ze ondervinden dat hun methodes succesvol blijven of in elk geval geen hinderpaal zijn.

Als afsluitende balsem nog dit: niet alleen maken we allemaal fouten, we komen ook ooit allemaal foute personen tegen waar we in weerwil van onze idealen dingen mee doen die achteraf bekeken een vergissing waren. Ik heb zelf zeker mijn vergissingen in die aard gemaakt. Het is niet de taak van vrouwen om mannen 'op te voeden' tot gelijkheidsdenkers. Maar net zoals het voor mij evident lijkt om niet te slapen met een raciste, een vrouw die het patriarchaat verdedigt of denkt dat #MeToo maar wat lulkoek is, zou het ook mogelijk moeten zijn om niet zomaar vrijelijk rond te neuken met mannen die je enkel zien als een bevestiging van hun eigen vooroordelen. Die stelling wegzetten als paternalistisch is wegwuiven dat gendergelijkheid iets is dat zowel in woord als daad moet beleefd worden.